نیایش
نیایش
ستایش از ان خدای اول است که هیچ اولی قبل از او نیست. و مخصوص خدای اخر است که هیچ اخری بعد از او نیست. خدایی که دیدگان هر بیننده ای از دیدنش قاصر واندیشه هر توصیف کننده ای از وصف او عاجز است جهان افرینش را با قدرت کامل و مشیت بالغ خویش بی انکه نمونه و الگویی در کار خلق ان وجود داشته باشد افرید. سپس افریدگان را با اراده خود به راه راست راهی ساخت وانها را در مسیر محبت خویش برانگیخت.
کسانی که اراده خدا انها را بر دیگران مقدم داشته یاری تاخیر و عقب افتادن ندارد.
و نیز کسانی که مشیت الهی انان را از دیگران عقب تر انداخته است قدرت جلو افتادن ندارند.
و خدای متعال برای هریک از جانداران رزق معلومی را تقسیم نموده است که هرگز نتواند ان کس که برایش رزق زیادی مقدر نموده بر ان بیفزاید.
انگاه خداوند در زندگی هر یک از افریدگان اجلی را معین نموده و برای ان پایانی را منظور داشته است که با گذر ایام عمر به سوی ان گام بر می دارد.
و با سپری شدن لحظات روزگار اناجل فرا می رسد.
و انگاه که اخرین قدم را بر می دارد و عمر او به پایان می رسد.خداوند جان او را بگیرد.
و به سوی مقصدی که دعوتش فرموده است یعنی ثواب وافر و بهشت برین یا شقاوت و دوزخ الهی رهسپار سازد.
